trajicientia

  1. nominativo neutro plurale del participio presente (trājiciēns) di trājiciō
  2. accusativo neutro plurale del participio presente (trājiciēns) di trājiciō
  3. vocativo neutro plurale del participio presente (trājiciēns) di trājiciō
trā | jĭ | cĭ | ĕn | tĭ | ă
  • (pronuncia classica) IPA: /traː.ji.kiˈen.ti.a/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /tra.ji.t͡ʃiˈen.t͡si.a/

vedi trājiciēns, trājiciō