Latino modifica

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo acceptātus acceptātă acceptātum
genitivo acceptātī acceptātae acceptātī
dativo acceptātō acceptātae acceptātō
accusativo acceptātŭm acceptātăm acceptātum
vocativo acceptātĕ acceptātă acceptātum
ablativo acceptātō acceptātā acceptātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo acceptātī acceptātae acceptātă
genitivo acceptātōrum acceptātārum acceptātōrum
dativo acceptātīs acceptātīs acceptātīs
accusativo acceptātōs acceptātās acceptātă
vocativo acceptātī acceptātae acceptātă
ablativo acceptātīs acceptātīs acceptātīs

 Voce verbale

acceptatus

  1. participio perfetto di acceptō

  Sillabazione modifica

ăc | cĕp | tā | tŭs

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /ak.kepˈtaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /at.t͡ʃepˈta.tus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo acceptō

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)