adunature

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (adūnaturus) di adūnō
ă | dū | nā | tū | rĕ
  • (pronuncia classica) IPA: /a.duː.naːˈtuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /a.du.naˈtu.re/

vedi adūnaturus, adūnō