balbutituro

  1. dativo maschile singolare del participio futuro (balbūtītūrus) di balbūtiō
  2. ablativo maschile singolare del participio futuro (balbūtītūrus) di balbūtiō
  3. dativo neutro singolare del participio futuro (balbūtītūrus) di balbūtiō
  4. ablativo neutro singolare del participio futuro (balbūtītūrus) di balbūtiō
băl | bū | tī | tū | rō
  • (pronuncia classica) IPA: /bal.buː.tiːˈtuː.roː/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /bal.bu.tiˈtu.ro/

vedi balbūtītūrus, balbūtiō