Latino modifica

 Voce verbale

benedicturarum

  1. genitivo femminile plurale del participio futuro (benedictūrus) di benedīcō

  Sillabazione modifica

bĕ | nĕ | dĭc | tū | rā | rŭm

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /be.ne.dik.tuːˈraː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /be.ne.dik.tuˈra.rum/

 Etimologia / Derivazione modifica

vedi benedictūrus, benedīcō