Latino modifica

 Voce verbale

benedicturos

  1. accusativo maschile plurale del participio futuro (benedictūrus) di benedīcō

  Sillabazione modifica

bĕ | nĕ | dĭc | tū | rōs

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /be.ne.dikˈtuː.roːs/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /be.ne.dikˈtu.ros/

 Etimologia / Derivazione modifica

vedi benedictūrus, benedīcō