cooperture

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (coopertūrus) di cooperiō
cŏ | ŏ | pĕr | tū | rĕ
  • (pronuncia classica) IPA: /ko.o.perˈtuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ko.o.perˈtu.re/

vedi coopertūrus, cooperiō