cooperturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (coopertūrus) di cooperiō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (coopertūrus) di cooperiō
cŏ | ŏ | pĕr | tū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ko.o.per.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ko.o.per.tuˈro.rum/

vedi coopertūrus, cooperiō