decerpturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (dēcerptūrus) di dēcerpō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (dēcerptūrus) di dēcerpō
dē | cĕrp | tū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /deː.kerp.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.t͡ʃerp.tuˈro.rum/

vedi dēcerptūrus, dēcerpō