defensurorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (dēfensūrus) di dēfendō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (dēfensūrus) di dēfendō
dē | fĕn | sū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /deː.fen.suːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.fen.suˈro.rum/

vedi dēfensūrus, dēfendō