gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo dētergendus dētergendă dētergendum
genitivo dētergendī dētergendae dētergendī
dativo dētergendō dētergendae dētergendō
accusativo dētergendŭm dētergendăm dētergendum
vocativo dētergendĕ dētergendă dētergendum
ablativo dētergendō dētergendā dētergendō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo dētergendī dētergendae dētergendă
genitivo dētergendōrum dētergendārum dētergendōrum
dativo dētergendīs dētergendīs dētergendīs
accusativo dētergendōs dētergendās dētergendă
vocativo dētergendī dētergendae dētergendă
ablativo dētergendīs dētergendīs dētergendīs

detergendus

  1. gerundivo di dētergĕo o di dētergō
dē | tĕr | gĕn | dŭs
  • (pronuncia classica) IPA: /deː.terˈɡen.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.terˈd͡ʒen.dus/

dal verbo dētergĕo

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)