dilaceraturarum

  1. genitivo femminile plurale del participio futuro (dīlaceraturus) di dīlacerō
dī | lă | cĕ | rā | tū | rā | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /diː.la.ke.raː.tuːˈraː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /di.la.t͡ʃe.ra.tuˈra.rum/

vedi dīlaceraturus, dīlacerō