Latino modifica

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo emancipātūrus emancipātūră emancipātūrum
genitivo emancipātūrī emancipātūrae emancipātūrī
dativo emancipātūrō emancipātūrae emancipātūrō
accusativo emancipātūrŭm emancipātūrăm emancipātūrum
vocativo emancipātūrĕ emancipātūră emancipātūrum
ablativo emancipātūrō emancipātūrā emancipātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo emancipātūrī emancipātūrae emancipātūră
genitivo emancipātūrōrum emancipātūrārum emancipātūrōrum
dativo emancipātūrīs emancipātūrīs emancipātūrīs
accusativo emancipātūrōs emancipātūrās emancipātūră
vocativo emancipātūrī emancipātūrae emancipātūră
ablativo emancipātūrīs emancipātūrīs emancipātūrīs

 Voce verbale

emancipaturus

  1. participio futuro di emancipō

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /eː.man.ki.paː.tuː.rus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo emancipō

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)