enitentium

Latino

Voce verbale

enitentium

1. genitivo maschile plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
2. genitivo femminile plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor
3. genitivo neutro plurale del participio presente (ēnītēns) di ēnītor

Sillabazione

ē | nī | tĕn | tĭ | ŭm

Pronuncia

• (pronuncia classica) IPA: /eː.niːˈten.ti.um/
• (pronuncia ecclesiastica) IPA: /e.niˈten.t͡si.um/

Etimologia / Derivazione

vedi ēnītēns, ēnītor