gerundivo
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo exūgendus exūgendă exūgendum
genitivo exūgendī exūgendae exūgendī
dativo exūgendō exūgendae exūgendō
accusativo exūgendŭm exūgendăm exūgendum
vocativo exūgendĕ exūgendă exūgendum
ablativo exūgendō exūgendā exūgendō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo exūgendī exūgendae exūgendă
genitivo exūgendōrum exūgendārum exūgendōrum
dativo exūgendīs exūgendīs exūgendīs
accusativo exūgendōs exūgendās exūgendă
vocativo exūgendī exūgendae exūgendă
ablativo exūgendīs exūgendīs exūgendīs

exugendus

  1. gerundivo di exūgō
ĕx | ū | gĕn | dŭs
  • (pronuncia classica) IPA: /eks.uːˈɡen.dus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /eks.uˈd͡ʒen.dus/

dal verbo exūgō

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)