humatorum

  1. genitivo maschile plurale del participio perfetto (humātus) di humō
  2. genitivo neutro plurale del participio perfetto (humātus) di humō
hŭ | mā | tō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ʰu.maːˈtoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /u.maˈto.rum/

vedi humātus, humō