Latino modifica

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo peregrīnātus peregrīnātă peregrīnātum
genitivo peregrīnātī peregrīnātae peregrīnātī
dativo peregrīnātō peregrīnātae peregrīnātō
accusativo peregrīnātŭm peregrīnātăm peregrīnātum
vocativo peregrīnātĕ peregrīnātă peregrīnātum
ablativo peregrīnātō peregrīnātā peregrīnātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo peregrīnātī peregrīnātae peregrīnātă
genitivo peregrīnātōrum peregrīnātārum peregrīnātōrum
dativo peregrīnātīs peregrīnātīs peregrīnātīs
accusativo peregrīnātōs peregrīnātās peregrīnātă
vocativo peregrīnātī peregrīnātae peregrīnātă
ablativo peregrīnātīs peregrīnātīs peregrīnātīs

 Voce verbale

peregrinatus

  1. participio perfetto di peregrīnor

  Sillabazione modifica

pĕ | rĕ | grī | nā | tŭs

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /pe.re.ɡriːˈnaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /pe.re.ɡriˈna.tus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo peregrīnor

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)