praesensure

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (praesēnsūrus) di praesentiō
prae | sēn | sū | rĕ
  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯.seːnˈsuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛ.senˈsu.re/

vedi praesēnsūrus, praesentiō