tenturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (tentūrus) di tenĕo o di tendō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (tentūrus) di tenĕo o di tendō
tĕn | tū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ten.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ten.tuˈro.rum/

vedi tentūrus, tenĕo, tendō