trenkenn
trenkenn f sing (pl.: trenkennoù)
IPA: /ˈtrẽŋ.kɛn/
Composto dal aggettivo trenk e dal suffisso -enn.
- trenkenn aketek
- trenkenn dezoksiribonukleek
- trenkenn druz
- trenkenn galet
- trenkenn glorhidrek
- trenkenn nitrek
- trenkenn ribonukleek
- trenkenn sulfurek
- Devri, trenkenn su Le dictionnaire diachronique du breton