venturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (ventūrus) di veniō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (ventūrus) di veniō
vĕn | tū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /wen.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ven.tuˈro.rum/

vedi ventūrus, veniō