yezhadur

Bretone

Sostantivo

yezhadur m sing (pl.: yezhadurioù)

1. (linguistica) grammatica.

Pronuncia

IPA: /jeˈʒɑː.dyr/

Etimologia / Derivazione

Composto dal sostantivo yezh e dal suffisso -adur.

Parole derivate

• yezhadurel
• yezhadurezh
• yezhaduriñ
• yezhadurour

Note / Riferimenti

• Devri, yezhadur su Le dictionnaire diachronique du breton