εὑρετής
εὑρετής
Prima declinazione maschile in α impura in της ossitona
Caso | Singolare | Duale | Plurale |
---|---|---|---|
Nominativo | ὁ εὑρετής | τὼ εὑρετά | οἱ εὑρεταί |
Genitivo | τοῦ εὑρετοῦ | τοῖν εὑρεταῖν | τῶν εὑρετῶν |
Dativo | τῷ εὑρετῇ | τοῖν εὑρεταῖν | τοῖς εὑρεταῖς |
Accusativo | τὸν εὑρετήν | τὼ εὑρετά | τοὺς εὑρετάς |
Vocativo | ὦ εὑρετά | ὦ εὑρετά | ὦ εὑρεταί |
- Dizionario di Grecoantico.com, εὑρετής