χρόνος

Greco antico

Sostantivo

χρόνος

1. tempo (cronologico)
   • Πολὺν χρόνον πονεῖ  καὶ  μάλα κάμνει. da Athenaze - Introduzione al greco antico Volume I, Capitolo I, r. 22-23
   • Lavora [per] molto tempo e si stanca molto.

Seconda declinazione maschile parossitona

Caso	Singolare	Duale	Plurale
Nominativo	ὁ χρόνος	τὼ χρόνω	οἱ χρόνοι
Genitivo	τοῦ χρόνου	τοῖν χρόνοιν	τῶν χρόνων
Dativo	τῷ χρόνῳ	τοῖν χρόνοιν	τοῖς χρόνοις
Accusativo	τὸν χρόνον	τὼ χρόνω	τοὺς χρόνους
Vocativo	ὦ χρόνε	ὦ χρόνω	ὦ χρόνοι

Note / Riferimenti

• Dizionario di Grecoantico.com, χρόνος