Appendice:Coniugazioni/Latino/abdico

Coniugazione di abdico, abdicas, abdicavi, abdicatum, abdicare

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		abdicō, abdicās, abdicāvī, abdicātum, abdicāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		abdicāre	abdicārī	abdicāvisse	abdicātum esse	abdicātūrum esse	abdicātum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		abdicāns		abdicātus		abdicātūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		abdicandī	abdicandō	abdicandum	abdicandō
gerundivo		abdicandus
supino		abdicātum (ablativo: abdicātū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	abdicō	abdicās	abdicat	abdicāmus	abdicātis	abdicant
	imperfetto	abdicābam	abdicābās	abdicābat	abdicābāmus	abdicābātis	abdicābant
	futuro semplice	abdicābō	abdicābis	abdicābit	abdicābĭmus	abdicābĭtis	abdicābunt
	perfetto	abdicāvī	abdicāvīstī	abdicāvit	abdicāvĭmus	abdicāvīstis	abdicāvērunt, abdicāvēre
	piuccheperfetto	abdicāvĕram	abdicāvĕrās	abdicāvĕrat	abdicāverāmus	abdicāverātis	abdicāvĕrant
	futuro anteriore	abdicāvĕrō	abdicāvĕris	abdicāvĕrit	abdicāverĭmus	abdicāverĭtis	abdicāvĕrint
passivo	presente	abdicor	abdicāris, abdicāre	abdicātur	abdicāmur	abdicāmĭnī	abdicantur
	imperfetto	abdicābar	abdicābāris, abdicābāre	abdicabātur	abdicābāmur	abdicābāmĭnī	abdicābantur
	futuro semplice	abdicābor	abdicābĕris, abdicābere	abdicābĭtur	abdicābĭmur	abdicābimĭnī	abdicābuntur
	perfetto	participio passato (abdicātus) seguito dall’indicativo presente di sum abdicātus sum abdicātus es abdicātus est abdicātī sumus abdicātī estis abdicātī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (abdicātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum abdicātus eram abdicātus erās abdicātus erat abdicātī erāmus abdicātī erātis abdicātī erant
	futuro anteriore	participio passato (abdicātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum abdicātus erō abdicātus eris abdicātus erit abdicātī erimus abdicātī eritis abdicātī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	abdicem	abdicēs	abdicet	abdicēmus	abdicētis	abdicent
	imperfetto	abdicārem	abdicārēs	abdicāret	abdicārēmus	abdicārētis	abdicārent
	perfetto	abdicāvĕrim	abdicāvĕris	abdicāvĕrit	abdicāverĭmus	abdicāverĭtis	abdicāvĕrint
	piuccheperfetto	abdicāvissem	abdicāvissēs	abdicāvisset	abdicāvissēmus	abdicāvissētis	abdicāvissent
passivo	presente	abdicer	abdicēris, abdicēre	abdicētur	abdicēmur	abdicēmĭnī	abdicentur
	imperfetto	abdicārer	abdicārēris, abdicārēre	abdicārētur	abdicārēmur	abdicārēminī	abdicārentur
	perfetto	participio passato (abdicātus) seguito dal congiuntivo presente di sum abdicātus sim abdicātus sis abdicātus sit abdicātī simus abdicātī sitis abdicātī sint
	piuccheperfetto	participio passato (abdicātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum abdicātus essem abdicātus essēs abdicātus esset abdicātī essēmus abdicātī essētis abdicāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	abdicā	—	—	abdicāte	—
	futuro	—	abdicātō	abdicātō	—	abdicātōte	abdicantō
passivo	presente	—	abdicāre	—	—	abdicāminī	—
	futuro	—	abdicātor	abdicātor	—	abdicāminor	abdicantor

Coniugazione di abdico, abdicis, abdixi, abdictum, abdicere

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione
paradigma
		abdīcō, abdīcis, abdīxī, abdictum, abdīcĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		abdīcĕre	abdīcī	abdīxisse	abdictum esse	abdictūrum esse	abdictum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		abdīcēns		abdictus		abdictūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		abdīcendī	abdīcendō	abdīcendum	abdīcendō
gerundivo		abdīcendus
supino		abdictum (ablativo: abdictū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	abdīcō	abdīcis	abdīcit	abdīcĭmus	abdīcĭtis	abdīcunt
	imperfetto	abdīcēbam	abdīcēbās	abdīcēbat	abdīcēbāmus	abdīcēbātis	abdīcēbant
	futuro semplice	abdīcam	abdīcēs	abdīcet	abdīcēmus	abdīcētis	abdīcent
	perfetto	abdīxī	abdīxistī	abdīxit	abdīxĭmus	abdīxistis	abdīxērunt, abdīxēre
	piuccheperfetto	abdīxĕram	abdīxĕrās	abdīxĕrat	abdīxerāmus	abdīxerātis	abdīxĕrant
	futuro anteriore	abdīxĕrō	abdīxĕris	abdīxĕrit	abdīxerĭmus	abdīxerĭtis	abdīxĕrint
passivo	presente	abdīcor	abdīcĕris, abdīcĕre	abdīcĭtur	abdīcĭmur	abdīcimĭnī	abdīcuntur
	imperfetto	abdīcēbar	abdīcēbāris, abdīcēbāre	abdīcēbātur	abdīcēbāmur	abdīcebāmĭnī	abdīcēbantur
	futuro semplice	abdīcar	abdīcēris, abdīcēre	abdīcētur	abdīcēmur	abdīcēmĭnī	abdīcentur
	perfetto	participio passato (abdictus) seguito dall’indicativo presente di sum abdictus sum abdictus es abdictus est abdictī sumus abdictī estis abdictī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (abdictus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum abdictus eram abdictus erās abdictus erat abdictī erāmus abdictī erātis abdictī erant
	futuro anteriore	participio passato (abdictus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum abdictus erō abdictus eris abdictus erit abdictī erimus abdictī eritis abdictī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	abdīcam	abdīcās	abdīcat	abdīcāmus	abdīcātis	abdīcant
	imperfetto	abdīcĕrem	abdīcĕrēs	abdīcĕret	abdīcerēmus	abdīcerētis	abdīcĕrent
	perfetto	abdīxĕrim	abdīxĕris	abdīxĕrit	abdīxerĭmus	abdīxerĭtis	abdīxĕrint
	piuccheperfetto	abdīxissem	abdīxissēs	abdīxisset	abdīxissēmus	abdīxissētis	abdīxissent
passivo	presente	abdīcar	abdīcāris, abdīcāre	abdīcātur	abdīcāmur	abdīcāmĭnī	abdīcantur
	imperfetto	abdīcĕrer	abdīcerēris, abdīcerēre	abdīcerētur	abdīcerēmur	abdīcerēmĭnī	abdīcerentur
	perfetto	participio passato (abdictus) seguito dal congiuntivo presente di sum abdictus sim abdictus sis abdictus sit abdictī simus abdictī sitis abdictī sint
	piuccheperfetto	participio passato (abdictus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum abdictus essem abdictus essēs abdictus esset abdictī essēmus abdictī essētis abdictī essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	abdīcĕ, abdīc	—	—	abdīcĭte	—
	futuro	—	abdīcĭtō	abdīcĭtō	—	abdīcitōte	abdīcuntō
passivo	presente	—	abdīcere	—	—	abdīciminī	—
	futuro	—	abdīcitor	abdīcitor	—	n.e.	abdīcuntor