Appendice:Coniugazioni/Latino/acclamo

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		acclāmō, acclāmās, acclāmāvī, acclāmātum, acclāmāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		acclāmāre	acclāmārī	acclāmāvisse	acclāmātum esse	acclāmātūrum esse	acclāmātum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		acclāmāns		acclāmātus		acclāmātūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		acclāmandī	acclāmandō	acclāmandum	acclāmandō
gerundivo		acclāmandus
supino		acclāmātum (ablativo: acclāmātū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	acclāmō	acclāmās	acclāmat	acclāmāmus	acclāmātis	acclāmant
	imperfetto	acclāmābam	acclāmābās	acclāmābat	acclāmābāmus	acclāmābātis	acclāmābant
	futuro semplice	acclāmābō	acclāmābis	acclāmābit	acclāmābĭmus	acclāmābĭtis	acclāmābunt
	perfetto	acclāmāvī	acclāmāvīstī	acclāmāvit	acclāmāvĭmus	acclāmāvīstis	acclāmāvērunt, acclāmāvēre
	piuccheperfetto	acclāmāvĕram	acclāmāvĕrās	acclāmāvĕrat	acclāmāverāmus	acclāmāverātis	acclāmāvĕrant
	futuro anteriore	acclāmāvĕrō	acclāmāvĕris	acclāmāvĕrit	acclāmāverĭmus	acclāmāverĭtis	acclāmāvĕrint
passivo	presente	acclāmor	acclāmāris, acclāmāre	acclāmātur	acclāmāmur	acclāmāmĭnī	acclāmantur
	imperfetto	acclāmābar	acclāmābāris, acclāmābāre	acclāmabātur	acclāmābāmur	acclāmābāmĭnī	acclāmābantur
	futuro semplice	acclāmābor	acclāmābĕris, acclāmābere	acclāmābĭtur	acclāmābĭmur	acclāmābimĭnī	acclāmābuntur
	perfetto	participio passato (acclāmātus) seguito dall’indicativo presente di sum acclāmātus sum acclāmātus es acclāmātus est acclāmātī sumus acclāmātī estis acclāmātī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (acclāmātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum acclāmātus eram acclāmātus erās acclāmātus erat acclāmātī erāmus acclāmātī erātis acclāmātī erant
	futuro anteriore	participio passato (acclāmātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum acclāmātus erō acclāmātus eris acclāmātus erit acclāmātī erimus acclāmātī eritis acclāmātī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	acclāmem	acclāmēs	acclāmet	acclāmēmus	acclāmētis	acclāment
	imperfetto	acclāmārem	acclāmārēs	acclāmāret	acclāmārēmus	acclāmārētis	acclāmārent
	perfetto	acclāmāvĕrim	acclāmāvĕris	acclāmāvĕrit	acclāmāverĭmus	acclāmāverĭtis	acclāmāvĕrint
	piuccheperfetto	acclāmāvissem	acclāmāvissēs	acclāmāvisset	acclāmāvissēmus	acclāmāvissētis	acclāmāvissent
passivo	presente	acclāmer	acclāmēris, acclāmēre	acclāmētur	acclāmēmur	acclāmēmĭnī	acclāmentur
	imperfetto	acclāmārer	acclāmārēris, acclāmārēre	acclāmārētur	acclāmārēmur	acclāmārēminī	acclāmārentur
	perfetto	participio passato (acclāmātus) seguito dal congiuntivo presente di sum acclāmātus sim acclāmātus sis acclāmātus sit acclāmātī simus acclāmātī sitis acclāmātī sint
	piuccheperfetto	participio passato (acclāmātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum acclāmātus essem acclāmātus essēs acclāmātus esset acclāmātī essēmus acclāmātī essētis acclāmāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	acclāmā	—	—	acclāmāte	—
	futuro	—	acclāmātō	acclāmātō	—	acclāmātōte	acclāmantō
passivo	presente	—	acclāmāre	—	—	acclāmāminī	—
	futuro	—	acclāmātor	acclāmātor	—	acclāmāminor	acclāmantor