Appendice:Coniugazioni/Latino/conspicio

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione in -io
paradigma
		cōnspiciō, cōnspicis, cōnspexi, cōnspectum, cōnspicĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		cōnspicĕre	cōnspici	cōnspexisse	cōnspectum esse	cōnspectūrum esse	cōnspectum iri
participio		presente		perfetto		futuro
		cōnspiciens		cōnspectus		cōnspectūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		cōnspiciendi	cōnspiciendo	cōnspiciendum	cōnspiciendo
gerundivo		cōnspiciendus
supino		cōnspectum (ablativo: cōnspectu)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	cōnspiciō	cōnspicis	cōnspicit	cōnspicĭmus	cōnspicĭtis	cōnspiciunt
	imperfetto	cōnspiciēbam	cōnspiciēbas	cōnspiciēbat	cōnspiciēbāmus	cōnspiciēbātis	cōnspiciēbant
	futuro semplice	cōnspiciam	cōnspicies	cōnspiciet	cōnspiciēmus	cōnspiciētis	cōnspicient
	perfetto	cōnspexi	cōnspexīsti	cōnspexit	cōnspexĭmus	cōnspexīstis	cōnspexērunt, cōnspexēre
	piuccheperfetto	cōnspexĕram	cōnspexĕras	cōnspexĕrat	cōnspexerāmus	cōnspexerātis	cōnspexĕrant
	futuro anteriore	cōnspexĕro	cōnspexĕris	cōnspexĕrit	cōnspexerĭmus	cōnspexerĭtis	cōnspexĕrint
passivo	presente	cōnspicior	cōnspicĕris, cōnspicĕre	cōnspicĭtur	cōnspicĭmur	cōnspicimĭni	cōnspiciuntur
	imperfetto	cōnspiciēbar	cōnspiciēbāris, cōnspiciēbāre	cōnspiciēbātur	cōnspiciēbāmur	cōnspiciebāmĭni	cōnspiciēbāntur
	futuro semplice	cōnspiciar	cōnspiciēris, cōnspiciēre	cōnspiciētur	cōnspiciēmur	cōnspiciēmĭni	cōnspiciēntur
	perfetto	participio passato (cōnspectus) seguito dall’indicativo presente di sum cōnspectus sum cōnspectus es cōnspectus est cōnspecti sumus cōnspecti estis cōnspecti sunt
	piuccheperfetto	participio passato (cōnspectus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum cōnspectus eram cōnspectus eras cōnspectus erat cōnspecti eramus cōnspecti eratis cōnspecti erant
	futuro anteriore	participio passato (cōnspectus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum cōnspectus ero cōnspectus eris cōnspectus erit cōnspecti erimus cōnspecti eritis cōnspecti erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	cōnspiciam	cōnspicias	cōnspiciat	cōnspiciāmus	cōnspiciātis	cōnspiciant
	imperfetto	cōnspicĕrem	cōnspicĕres	cōnspicĕret	cōnspicerēmus	cōnspicerētis	cōnspicĕrent
	perfetto	cōnspexĕrim	cōnspexĕris	cōnspexĕrit	cōnspexerĭmus	cōnspexerĭtis	cōnspexĕrint
	piuccheperfetto	cōnspexissem	cōnspexisses	cōnspexisset	cōnspexissēmus	cōnspexissētis	cōnspexissent
passivo	presente	cōnspiciar	cōnspiciāris, cōnspiciāre	cōnspiciātur	cōnspiciāmur	cōnspiciāmĭni	cōnspiciāntur
	imperfetto	cōnspicĕrer	cōnspicerēris, cōnspicerēre	cōnspicerētur	cōnspicerēmur	cōnspicerēmĭni	cōnspicerēntur
	perfetto	participio passato (cōnspectus) seguito dal congiuntivo presente di sum cōnspectus sim cōnspectus sis cōnspectus sit cōnspecti simus cōnspecti sitis cōnspecti sint
	piuccheperfetto	participio passato (cōnspectus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum cōnspectus essem cōnspectus esses cōnspectus esset cōnspecti essemus cōnspecti essetis cōnspecti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	cōnspicĕ	—	—	cōnspicĭte	—
	futuro	—	cōnspicĭto	cōnspicĭto	—	cōnspicitōte	cōnspiciūnto
passivo	presente	—	cōnspicere	—	—	cōnspicimini	—
	futuro	—	cōnspicitor	cōnspicitor	—	n.e.	cōnspiciuntor