Verbo di prima coniugazione, deponente
|
paradigma
|
hortor, hortāris, hortāre, hortatus sum, hortatum, hortari
|
infinito
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
hortari
|
hortatum esse
|
hortatum iri
|
participio
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
hortans
|
hortatus
|
hortaturus
|
gerundio
|
nominativo
|
genitivo
|
dativo
|
accusativo
|
ablativo
|
corrisponde all'infinito presente
|
hortandi
|
hortando
|
hortandum
|
hortando
|
gerundivo
|
hortandus
|
supino
|
hortatum (ablativo: hortatu)
|
indicativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
presente
|
hortor
|
hortāris, hortāre
|
hortātur
|
hortāmur
|
hortāmĭni
|
hortāntur
|
imperfetto
|
hortābar
|
hortabāris, hortābāre
|
hortabātur
|
hortabāmur
|
hortabāmĭni
|
hortabāntur
|
futuro semplice
|
hortābor
|
hortabĕris, hortābere
|
hortābĭtur
|
hortābĭmur
|
hortabimĭni
|
hortabūntur
|
perfetto
|
participio passato ( hortatus) seguito dall’indicativo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( hortatus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum
|
futuro anteriore
|
participio passato ( hortatus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum
|
congiuntivo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
presente
|
horter
|
hortēris, hortēre
|
hortētur
|
hortēmur
|
hortemĭni
|
hortēntur
|
imperfetto
|
hortarer
|
hortareris, hortārēre
|
hortaretur
|
hortaremur
|
hortaremini
|
hortarentur
|
perfetto
|
participio passato ( hortatus) seguito dal congiuntivo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( hortatus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum
|
imperativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
presente
|
—
|
hortare
|
—
|
—
|
hortamini
|
—
|
futuro
|
—
|
hortātor
|
hortātor
|
—
|
hortaminor
|
hortantor
|