Appendice:Coniugazioni/Latino/hortor

Voce principale: hortor.

Verbo di prima coniugazione, deponente
paradigma
hortor, hortāris, hortāre, hortatus sum, hortatum, hortari
infinito presente perfetto futuro
hortari hortatum esse hortatum iri
participio presente perfetto futuro
hortans hortatus hortaturus
gerundio nominativo genitivo dativo accusativo ablativo
corrisponde all'infinito presente hortandi hortando hortandum hortando
gerundivo hortandus
supino hortatum (ablativo: hortatu)
indicativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente hortor hortāris, hortāre hortātur hortāmur hortāmĭni hortāntur
imperfetto hortābar hortabāris, hortābāre hortabātur hortabāmur hortabāmĭni hortabāntur
futuro semplice hortābor hortabĕris, hortābere hortābĭtur hortābĭmur hortabimĭni hortabūntur
perfetto
piuccheperfetto
futuro anteriore
congiuntivo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente horter hortēris, hortēre hortētur hortēmur hortemĭni hortēntur
imperfetto hortarer hortareris, hortārēre hortaretur hortaremur hortaremini hortarentur
perfetto
piuccheperfetto
imperativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente hortare hortamini
futuro hortātor hortātor hortaminor hortantor