Appendice:Coniugazioni/Latino/incurvo

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		incurvō, incurvās, incurvāvī, incurvātum, incurvāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		incurvāre	incurvārī	incurvāvisse	incurvātum esse	incurvātūrum esse	incurvātum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		incurvāns		incurvātus		incurvātūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		incurvandī	incurvandō	incurvandum	incurvandō
gerundivo		incurvandus
supino		incurvātum (ablativo: incurvātū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	incurvō	incurvās	incurvat	incurvāmus	incurvātis	incurvant
	imperfetto	incurvābam	incurvābās	incurvābat	incurvābāmus	incurvābātis	incurvābant
	futuro semplice	incurvābō	incurvābis	incurvābit	incurvābĭmus	incurvābĭtis	incurvābunt
	perfetto	incurvāvī	incurvāvīstī	incurvāvit	incurvāvĭmus	incurvāvīstis	incurvāvērunt, incurvāvēre
	piuccheperfetto	incurvāvĕram	incurvāvĕrās	incurvāvĕrat	incurvāverāmus	incurvāverātis	incurvāvĕrant
	futuro anteriore	incurvāvĕrō	incurvāvĕris	incurvāvĕrit	incurvāverĭmus	incurvāverĭtis	incurvāvĕrint
passivo	presente	incurvor	incurvāris, incurvāre	incurvātur	incurvāmur	incurvāmĭnī	incurvantur
	imperfetto	incurvābar	incurvābāris, incurvābāre	incurvabātur	incurvābāmur	incurvābāmĭnī	incurvābantur
	futuro semplice	incurvābor	incurvābĕris, incurvābere	incurvābĭtur	incurvābĭmur	incurvābimĭnī	incurvābuntur
	perfetto	participio passato (incurvātus) seguito dall’indicativo presente di sum incurvātus sum incurvātus es incurvātus est incurvātī sumus incurvātī estis incurvātī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (incurvātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum incurvātus eram incurvātus erās incurvātus erat incurvātī erāmus incurvātī erātis incurvātī erant
	futuro anteriore	participio passato (incurvātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum incurvātus erō incurvātus eris incurvātus erit incurvātī erimus incurvātī eritis incurvātī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	incurvem	incurvēs	incurvet	incurvēmus	incurvētis	incurvent
	imperfetto	incurvārem	incurvārēs	incurvāret	incurvārēmus	incurvārētis	incurvārent
	perfetto	incurvāvĕrim	incurvāvĕris	incurvāvĕrit	incurvāverĭmus	incurvāverĭtis	incurvāvĕrint
	piuccheperfetto	incurvāvissem	incurvāvissēs	incurvāvisset	incurvāvissēmus	incurvāvissētis	incurvāvissent
passivo	presente	incurver	incurvēris, incurvēre	incurvētur	incurvēmur	incurvēmĭnī	incurventur
	imperfetto	incurvārer	incurvārēris, incurvārēre	incurvārētur	incurvārēmur	incurvārēminī	incurvārentur
	perfetto	participio passato (incurvātus) seguito dal congiuntivo presente di sum incurvātus sim incurvātus sis incurvātus sit incurvātī simus incurvātī sitis incurvātī sint
	piuccheperfetto	participio passato (incurvātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum incurvātus essem incurvātus essēs incurvātus esset incurvātī essēmus incurvātī essētis incurvāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	incurvā	—	—	incurvāte	—
	futuro	—	incurvātō	incurvātō	—	incurvātōte	incurvantō
passivo	presente	—	incurvāre	—	—	incurvāminī	—
	futuro	—	incurvātor	incurvātor	—	incurvāminor	incurvantor