praesense

  1. vocativo maschile singolare del participio perfetto (praesēnsus) di praesentiō
prae | sēn | sĕ
  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯ˈseːn.se/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛˈsen.se/

vedi praesēnsus, praesentiō