δαμάστηρ

Greco antico

Sostantivo

δαμάστηρ

Terza declinazione maschile in liquida asigmatica parossitona

Caso	Singolare	Duale	Plurale
Nominativo	ὁ δαμάστηρ	τὼ δαμαστῆρε	οἱ δαμαστῆρες
Genitivo	τοῦ δαμαστῆρος	τοῖν δαμασήροιν	τῶν δαμασήρων
Dativo	τῷ δαμαστῆρι	τοῖν δαμασήροιν	τοῖς δαμαστῆρσι(ν)
Accusativo	τὸν δαμαστῆρα	τὼ δαμαστῆρε	τοὺς δαμαστῆρας
Vocativo	ὦ δαμάστερ	ὦ δαμαστῆρε	ὦ δαμαστῆρες

1. domatore

Pronuncia

damàstēr

Termini correlati

• δαμάζω