πρηστήρ

Greco antico

Sostantivo

πρηστήρ

Terza declinazione maschile in liquida ossitona (lunga)

Caso	Singolare	Duale	Plurale
Nominativo	ὁ πρηστήρ	τὼ πρηστῆρε	οἱ πρηστῆρες
Genitivo	τοῦ πρηστῆρος	τοῖν πρηστήροιν	τῶν πρηστήρων
Dativo	τῷ πρηστῆρι	τοῖν πρηστήροιν	τοῖς πρηστήρσι(ν)
Accusativo	τὸν πρηστῆρα	τὼ πρηστῆρε	τοὺς πρηστῆρας
Vocativo	ὦ πρηστήρ	ὦ πρηστῆρε	ὦ πρηστῆρες

1. folgore

Pronuncia

prēstḕr

Termini correlati

• πίμπρημι
• πρήθω