φρίκη

Prima declinazione femminile in α impura lunga parossitona

Caso Singolare Duale Plurale
Nominativo ἡ φρίκη τὰ φρίκα αἱ φρικαι
Genitivo τῆς φρίκης ταῖν φρίκαιν τῶν {{{3}}}ῶν
Dativo τῇ φρίκῃ ταῖν φρίκαιν ταῖς φρίκαις
Accusativo τὴν φρίκην τὰ φρίκα τὰς φρίκας
Vocativo ὦ φρίκη ὦ φρίκα ὦ φρικαι
  1. tremore, brivido
pʰrìkē