ἑποπίς

Greco antico

Sostantivo

ἑποπίς

Terza declinazione femminile in dentale ossitona polisillabica

Caso	Singolare	Duale	Plurale
Nominativo	ἡ ἑποπίς	τὰ ἑποπίδε	αἱ ἑποπίδες
Genitivo	τῆς ἑποπίδος	ταῖν ἑποπίδοιν	τῶν ἑποπίδων
Dativo	τῇ ἑποπίδι	ταῖν ἑποπίδοιν	ταῖς ἑποπίσι(ν)
Accusativo	τὴν ἑποπίδα	τὰ ἑποπίδε	τὰς ἑποπίδας
Vocativo	ὦ ἑποπίς	ὦ ἑποπίδε	ὦ ἑποπίδες

1. compagna

Pronuncia

hepopìs

Termini correlati

• ἕπομαι