Verbo di terza coniugazione
|
paradigma
|
convincō, convincis, convīci, convictum, convincĕre
|
infinito
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
attivo
|
passivo
|
attivo
|
passivo
|
attivo
|
passivo
|
convincĕre
|
convinci
|
convīcisse
|
convictum esse
|
convictūrum esse
|
convictum iri
|
participio
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
convincens
|
convictus
|
convictūrus
|
gerundio
|
nominativo
|
genitivo
|
dativo
|
accusativo
|
ablativo
|
corrisponde all'infinito presente
|
convincendi
|
convincendo
|
convincendum
|
convincendo
|
gerundivo
|
convincendus
|
supino
|
convictum (ablativo: convictu)
|
indicativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
attivo
|
presente
|
convincō
|
convincis
|
convincit
|
convincĭmus
|
convincĭtis
|
convincunt
|
imperfetto
|
convincēbam
|
convincēbas
|
convincēbat
|
convincēbāmus
|
convincēbātis
|
convincēbant
|
futuro semplice
|
convincam
|
convinces
|
convincet
|
convincēmus
|
convincētis
|
convincent
|
perfetto
|
convīci
|
convīcīsti
|
convīcit
|
convīcĭmus
|
convīcīstis
|
convīcērunt, convīcēre
|
piuccheperfetto
|
convīcĕram
|
convīcĕras
|
convīcĕrat
|
convīcerāmus
|
convīcerātis
|
convīcĕrant
|
futuro anteriore
|
convīcĕro
|
convīcĕris
|
convīcĕrit
|
convīcerĭmus
|
convīcerĭtis
|
convīcĕrint
|
passivo
|
presente
|
convincor
|
convincĕris, convincĕre
|
convincĭtur
|
convincĭmur
|
convincimĭni
|
convincuntur
|
imperfetto
|
convincēbar
|
convincēbāris, convincēbāre
|
convincēbātur
|
convincēbāmur
|
convincebāmĭni
|
convincēbāntur
|
futuro semplice
|
convincar
|
convincēris, convincēre
|
convincētur
|
convincēmur
|
convincēmĭni
|
convincēntur
|
perfetto
|
participio passato ( convictus) seguito dall’indicativo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( convictus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum
|
futuro anteriore
|
participio passato ( convictus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum
|
congiuntivo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
attivo
|
presente
|
convincam
|
convincas
|
convincat
|
convincāmus
|
convincātis
|
convincant
|
imperfetto
|
convincĕrem
|
convincĕres
|
convincĕret
|
convincerēmus
|
convincerētis
|
convincĕrent
|
perfetto
|
convīcĕrim
|
convīcĕris
|
convīcĕrit
|
convīcerĭmus
|
convīcerĭtis
|
convīcĕrint
|
piuccheperfetto
|
convīcissem
|
convīcisses
|
convīcisset
|
convīcissēmus
|
convīcissētis
|
convīcissent
|
passivo
|
presente
|
convincar
|
convincāris, convincāre
|
convincātur
|
convincāmur
|
convincāmĭni
|
convincāntur
|
imperfetto
|
convincĕrer
|
convincerēris, convincerēre
|
convincerētur
|
convincerēmur
|
convincerēmĭni
|
convincerēntur
|
perfetto
|
participio passato ( convictus) seguito dal congiuntivo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( convictus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum
|
imperativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
attivo
|
presente
|
—
|
convincĕ
|
—
|
—
|
convincĭte
|
—
|
futuro
|
—
|
convincĭto
|
convincĭto
|
—
|
convincitōte
|
convincūnto
|
passivo
|
presente
|
—
|
convincere
|
—
|
—
|
convincimini
|
—
|
futuro
|
—
|
convincitor
|
convincitor
|
—
|
n.e.
|
convincuntor
|