Appendice:Coniugazioni/Latino/declino

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		dēclīnō, dēclīnās, dēclīnāvī, dēclīnātum, dēclīnāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		dēclīnāre	dēclīnārī	dēclīnāvisse	dēclīnātum esse	dēclīnātūrum esse	dēclīnātum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		dēclīnāns		dēclīnātus		dēclīnātūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		dēclīnandī	dēclīnandō	dēclīnandum	dēclīnandō
gerundivo		dēclīnandus
supino		dēclīnātum (ablativo: dēclīnātū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	dēclīnō	dēclīnās	dēclīnat	dēclīnāmus	dēclīnātis	dēclīnant
	imperfetto	dēclīnābam	dēclīnābās	dēclīnābat	dēclīnābāmus	dēclīnābātis	dēclīnābant
	futuro semplice	dēclīnābō	dēclīnābis	dēclīnābit	dēclīnābĭmus	dēclīnābĭtis	dēclīnābunt
	perfetto	dēclīnāvī	dēclīnāvīstī	dēclīnāvit	dēclīnāvĭmus	dēclīnāvīstis	dēclīnāvērunt, dēclīnāvēre
	piuccheperfetto	dēclīnāvĕram	dēclīnāvĕrās	dēclīnāvĕrat	dēclīnāverāmus	dēclīnāverātis	dēclīnāvĕrant
	futuro anteriore	dēclīnāvĕrō	dēclīnāvĕris	dēclīnāvĕrit	dēclīnāverĭmus	dēclīnāverĭtis	dēclīnāvĕrint
passivo	presente	dēclīnor	dēclīnāris, dēclīnāre	dēclīnātur	dēclīnāmur	dēclīnāmĭnī	dēclīnantur
	imperfetto	dēclīnābar	dēclīnābāris, dēclīnābāre	dēclīnabātur	dēclīnābāmur	dēclīnābāmĭnī	dēclīnābantur
	futuro semplice	dēclīnābor	dēclīnābĕris, dēclīnābere	dēclīnābĭtur	dēclīnābĭmur	dēclīnābimĭnī	dēclīnābuntur
	perfetto	participio passato (dēclīnātus) seguito dall’indicativo presente di sum dēclīnātus sum dēclīnātus es dēclīnātus est dēclīnātī sumus dēclīnātī estis dēclīnātī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (dēclīnātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum dēclīnātus eram dēclīnātus erās dēclīnātus erat dēclīnātī erāmus dēclīnātī erātis dēclīnātī erant
	futuro anteriore	participio passato (dēclīnātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum dēclīnātus erō dēclīnātus eris dēclīnātus erit dēclīnātī erimus dēclīnātī eritis dēclīnātī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	dēclīnem	dēclīnēs	dēclīnet	dēclīnēmus	dēclīnētis	dēclīnent
	imperfetto	dēclīnārem	dēclīnārēs	dēclīnāret	dēclīnārēmus	dēclīnārētis	dēclīnārent
	perfetto	dēclīnāvĕrim	dēclīnāvĕris	dēclīnāvĕrit	dēclīnāverĭmus	dēclīnāverĭtis	dēclīnāvĕrint
	piuccheperfetto	dēclīnāvissem	dēclīnāvissēs	dēclīnāvisset	dēclīnāvissēmus	dēclīnāvissētis	dēclīnāvissent
passivo	presente	dēclīner	dēclīnēris, dēclīnēre	dēclīnētur	dēclīnēmur	dēclīnēmĭnī	dēclīnentur
	imperfetto	dēclīnārer	dēclīnārēris, dēclīnārēre	dēclīnārētur	dēclīnārēmur	dēclīnārēminī	dēclīnārentur
	perfetto	participio passato (dēclīnātus) seguito dal congiuntivo presente di sum dēclīnātus sim dēclīnātus sis dēclīnātus sit dēclīnātī simus dēclīnātī sitis dēclīnātī sint
	piuccheperfetto	participio passato (dēclīnātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum dēclīnātus essem dēclīnātus essēs dēclīnātus esset dēclīnātī essēmus dēclīnātī essētis dēclīnāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	dēclīnā	—	—	dēclīnāte	—
	futuro	—	dēclīnātō	dēclīnātō	—	dēclīnātōte	dēclīnantō
passivo	presente	—	dēclīnāre	—	—	dēclīnāminī	—
	futuro	—	dēclīnātor	dēclīnātor	—	dēclīnāminor	dēclīnantor