Appendice:Coniugazioni/Latino/secundo

Coniugazione

Verbo di prima coniugazione
paradigma
		sĕcundō, sĕcundās, secundāvī, secundātum, sĕcundāre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		sĕcundāre	sĕcundārī	secundāvisse	secundātum esse	secundātūrum esse	secundātum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		sĕcundāns		secundātus		secundātūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		sĕcundandī	sĕcundandō	sĕcundandum	sĕcundandō
gerundivo		sĕcundandus
supino		secundātum (ablativo: secundātū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	sĕcundō	sĕcundās	sĕcundat	sĕcundāmus	sĕcundātis	sĕcundant
	imperfetto	sĕcundābam	sĕcundābās	sĕcundābat	sĕcundābāmus	sĕcundābātis	sĕcundābant
	futuro semplice	sĕcundābō	sĕcundābis	sĕcundābit	sĕcundābĭmus	sĕcundābĭtis	sĕcundābunt
	perfetto	secundāvī	secundāvīstī	secundāvit	secundāvĭmus	secundāvīstis	secundāvērunt, secundāvēre
	piuccheperfetto	secundāvĕram	secundāvĕrās	secundāvĕrat	secundāverāmus	secundāverātis	secundāvĕrant
	futuro anteriore	secundāvĕrō	secundāvĕris	secundāvĕrit	secundāverĭmus	secundāverĭtis	secundāvĕrint
passivo	presente	sĕcundor	sĕcundāris, sĕcundāre	sĕcundātur	sĕcundāmur	sĕcundāmĭnī	sĕcundantur
	imperfetto	sĕcundābar	sĕcundābāris, sĕcundābāre	sĕcundabātur	sĕcundābāmur	sĕcundābāmĭnī	sĕcundābantur
	futuro semplice	sĕcundābor	sĕcundābĕris, sĕcundābere	sĕcundābĭtur	sĕcundābĭmur	sĕcundābimĭnī	sĕcundābuntur
	perfetto	participio passato (secundātus) seguito dall’indicativo presente di sum secundātus sum secundātus es secundātus est secundātī sumus secundātī estis secundātī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (secundātus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum secundātus eram secundātus erās secundātus erat secundātī erāmus secundātī erātis secundātī erant
	futuro anteriore	participio passato (secundātus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum secundātus erō secundātus eris secundātus erit secundātī erimus secundātī eritis secundātī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	sĕcundem	sĕcundēs	sĕcundet	sĕcundēmus	sĕcundētis	sĕcundent
	imperfetto	sĕcundārem	sĕcundārēs	sĕcundāret	sĕcundārēmus	sĕcundārētis	sĕcundārent
	perfetto	secundāvĕrim	secundāvĕris	secundāvĕrit	secundāverĭmus	secundāverĭtis	secundāvĕrint
	piuccheperfetto	secundāvissem	secundāvissēs	secundāvisset	secundāvissēmus	secundāvissētis	secundāvissent
passivo	presente	sĕcunder	sĕcundēris, sĕcundēre	sĕcundētur	sĕcundēmur	sĕcundēmĭnī	sĕcundentur
	imperfetto	sĕcundārer	sĕcundārēris, sĕcundārēre	sĕcundārētur	sĕcundārēmur	sĕcundārēminī	sĕcundārentur
	perfetto	participio passato (secundātus) seguito dal congiuntivo presente di sum secundātus sim secundātus sis secundātus sit secundātī simus secundātī sitis secundātī sint
	piuccheperfetto	participio passato (secundātus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum secundātus essem secundātus essēs secundātus esset secundātī essēmus secundātī essētis secundāti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	sĕcundā	—	—	sĕcundāte	—
	futuro	—	sĕcundātō	sĕcundātō	—	sĕcundātōte	sĕcundantō
passivo	presente	—	sĕcundāre	—	—	sĕcundāminī	—
	futuro	—	sĕcundātor	sĕcundātor	—	sĕcundāminor	sĕcundantor