Verbo di seconda coniugazione, deponente
|
paradigma
|
tacĕor, tacēris, tacēre, tacitus sum, tacitum, tacēri
|
infinito
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
tacēri
|
tacitum esse
|
tacitum iri
|
participio
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
tacens
|
tacitus
|
tacitūrus
|
gerundio
|
nominativo
|
genitivo
|
dativo
|
accusativo
|
ablativo
|
corrisponde all'infinito presente
|
tacendi
|
tacendo
|
tacendum
|
tacendo
|
gerundivo
|
tacendus
|
supino
|
tacitum (ablativo: tacitu)
|
indicativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
presente
|
tacĕor
|
tacēris, tacēre
|
tacētur
|
tacēmur
|
tacēmĭni
|
tacentur
|
imperfetto
|
tacēbar
|
tacēbāris, tacēbāre
|
tacēbātur
|
tacēbāmur
|
tacebāmĭni
|
tacebāntur
|
futuro semplice
|
tacēbor
|
tacēbĕris, tacēbere
|
tacēbĭtur
|
tacēbĭmur
|
tacēbimĭni
|
tacēbūntur
|
perfetto
|
participio passato ( tacitus) seguito dall’indicativo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( tacitus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum
|
futuro anteriore
|
participio passato ( tacitus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum
|
congiuntivo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
presente
|
tacĕar
|
taceāris, taceāre
|
taceātur
|
taceāmur
|
taceāmĭni
|
taceāntur
|
imperfetto
|
tacērer
|
tacērēris, tacērēre
|
tacērētur
|
tacērēmur
|
tacēremĭni
|
tacērēntur
|
perfetto
|
participio passato ( tacitus) seguito dal congiuntivo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( tacitus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum
|
imperativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
presente
|
—
|
tacēre
|
—
|
—
|
tacēmini
|
—
|
futuro
|
—
|
tacētor
|
tacētor
|
—
|
n.e.
|
tacēntor
|