Appendice:Coniugazioni/Latino/traicio

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione in -io
paradigma
		trāiciō, trāicis, trāiēcī, trāiectum, trāicĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		trāicĕre	trāicī	trāiēcisse	trāiectum esse	trāiectūrum esse	trāiectum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		trāiciēns		trāiectus		trāiectūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		trāiciendī	trāiciendō	trāiciendum	trāiciendō
gerundivo		trāiciendus
supino		trāiectum (ablativo: trāiectū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	trāiciō	trāicis	trāicit	trāicĭmus	trāicĭtis	trāiciunt
	imperfetto	trāiciēbam	trāiciēbās	trāiciēbat	trāiciēbāmus	trāiciēbātis	trāiciēbant
	futuro semplice	trāiciam	trāiciēs	trāiciet	trāiciēmus	trāiciētis	trāicient
	perfetto	trāiēcī	trāiēcistī	trāiēcit	trāiēcĭmus	trāiēcistis	trāiēcērunt, trāiēcēre
	piuccheperfetto	trāiēcĕram	trāiēcĕrās	trāiēcĕrat	trāiēcerāmus	trāiēcerātis	trāiēcĕrant
	futuro anteriore	trāiēcĕrō	trāiēcĕris	trāiēcĕrit	trāiēcerĭmus	trāiēcerĭtis	trāiēcĕrint
passivo	presente	trāicior	trāicĕris, trāicĕre	trāicĭtur	trāicĭmur	trāicimĭnī	trāiciuntur
	imperfetto	trāiciēbar	trāiciēbāris, trāiciēbāre	trāiciēbātur	trāiciēbāmur	trāiciebāmĭnī	trāiciēbāntur
	futuro semplice	trāiciar	trāiciēris, trāiciēre	trāiciētur	trāiciēmur	trāiciēmĭnī	trāiciēntur
	perfetto	participio passato (trāiectus) seguito dall’indicativo presente di sum trāiectus sum trāiectus es trāiectus est trāiectī sumus trāiectī estis trāiectī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (trāiectus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum trāiectus eram trāiectus erās trāiectus erat trāiectī erāmus trāiectī erātis trāiectī erant
	futuro anteriore	participio passato (trāiectus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum trāiectus erō trāiectus eris trāiectus erit trāiectī erimus trāiectī eritis trāiectī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	trāiciam	trāiciās	trāiciat	trāiciāmus	trāiciātis	trāiciant
	imperfetto	trāicĕrem	trāicĕrēs	trāicĕret	trāicerēmus	trāicerētis	trāicĕrent
	perfetto	trāiēcĕrim	trāiēcĕris	trāiēcĕrit	trāiēcerĭmus	trāiēcerĭtis	trāiēcĕrint
	piuccheperfetto	trāiēcissem	trāiēcissēs	trāiēcisset	trāiēcissēmus	trāiēcissētis	trāiēcissent
passivo	presente	trāiciar	trāiciāris, trāiciāre	trāiciātur	trāiciāmur	trāiciāmĭnī	trāiciantur
	imperfetto	trāicĕrer	trāicerēris, trāicerēre	trāicerētur	trāicerēmur	trāicerēmĭni	trāicerēntur
	perfetto	participio passato (trāiectus) seguito dal congiuntivo presente di sum trāiectus sim trāiectus sis trāiectus sit trāiectī simus trāiectī sitis trāiectī sint
	piuccheperfetto	participio passato (trāiectus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum trāiectus essem trāiectus essēs trāiectus esset trāiectī essēmus trāiectī essētis trāiectī essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	trāicĕ	—	—	trāicĭte	—
	futuro	—	trāicĭtō	trāicĭtō	—	trāicitōte	trāiciuntō
passivo	presente	—	trāicere	—	—	trāiciminī	—
	futuro	—	trāicitor	trāicitor	—	n.e.	trāiciuntor