αὐτουργός

Greco antico

Sostantivo

αὐτουργός

Seconda declinazione maschile ossitona

Caso	Singolare	Duale	Plurale
Nominativo	ὁ αὐτουργός	τὼ αὐτουργώ	οἱ αὐτουργοί
Genitivo	τοῦ αὐτουργοῦ	τοῖν αὐτουργοῖν	τῶν αὐτουργῶν
Dativo	τῷ αὐτουργῷ	τοῖν αὐτουργοῖν	τοῖς αὐτουργοῖς
Accusativo	τὸν αὐτουργόν	τὼ αὐτουργώ	τοὺς αὐτουργούς
Vocativo	ὦ αὐτουργέ	ὦ αὐτουργώ	ὦ αὐτουργοί

1. contadino

Etimologia / Derivazione

Letteralmente "chi lavora da sé"

Note / Riferimenti

• Dizionario di Grecoantico.com, αὐτουργός