διαδοχή

Greco antico

Sostantivo

διαδοχή

Prima declinazione femminile in α impura lunga ossitona

Caso	Singolare	Duale	Plurale
Nominativo	ἡ διαδοχή	τὰ διαδοχά	αἱ διαδοχαί
Genitivo	τῆς διαδοχῆς	ταῖν διαδοχαῖν	τῶν διαδοχῶν
Dativo	τῇ διαδοχῇ	ταῖν διαδοχαῖν	ταῖς διαδοχαῖς
Accusativo	τὴν διαδοχήν	τὰ διαδοχά	τὰς διαδοχάς
Vocativo	ὦ διαδοχή	ὦ διαδοχά	ὦ διαδοχαί

1. successione

Pronuncia

diadokʰḕ

Termini correlati

• δέχομαι

Note / Riferimenti

• Dizionario di Grecoantico.com, διαδοχή