φθορά

Greco antico

Sostantivo

φθορά

Prima declinazione femminile in α pura lunga ossitona

Caso	Singolare	Duale	Plurale
Nominativo	ἡ φθορά	τὰ φθορά	αἱ φθοραί
Genitivo	τῆς φθορᾶς	ταῖν φθοραῖν	τῶν φθορῶν
Dativo	τῇ φθορᾷ	ταῖν φθοραῖν	ταῖς φθοραῖς
Accusativo	τὴν φθοράν	τὰ φθορά	τὰς φθοράς
Vocativo	ὦ φθορά	ὦ φθορά	ὦ φθοραί

1. rovina

Pronuncia

fʰtʰorà

Termini correlati

• φθείρω