Appendice:Coniugazioni/Latino/contingo

Voce principale: contingo.

Verbo di terza coniugazione
paradigma
contingō, contingis, contigi, contāctum, contingĕre
infinito presente perfetto futuro
attivo passivo attivo passivo attivo passivo
contingĕre contingi contigisse contāctum esse contāctūrum esse contāctum iri
participio presente perfetto futuro
contingens contāctus contāctūrus
gerundio nominativo genitivo dativo accusativo ablativo
corrisponde all'infinito presente contingendi contingendo contingendum contingendo
gerundivo contingendus
supino contāctum (ablativo: contāctu)
indicativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente contingō contingis contingit contingĭmus contingĭtis contingunt
imperfetto contingēbam contingēbas contingēbat contingēbāmus contingēbātis contingēbant
futuro semplice contingam continges continget contingēmus contingētis contingent
perfetto contigi contigīsti contigit contigĭmus contigīstis contigērunt, contigēre
piuccheperfetto contigĕram contigĕras contigĕrat contigerāmus contigerātis contigĕrant
futuro anteriore contigĕro contigĕris contigĕrit contigerĭmus contigerĭtis contigĕrint
passivo presente contingor contingĕris, contingĕre contingĭtur contingĭmur contingimĭni continguntur
imperfetto contingēbar contingēbāris, contingēbāre contingēbātur contingēbāmur contingebāmĭni contingēbāntur
futuro semplice contingar contingēris, contingēre contingētur contingēmur contingēmĭni contingēntur
perfetto
piuccheperfetto
futuro anteriore
congiuntivo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente contingam contingas contingat contingāmus contingātis contingant
imperfetto contingĕrem contingĕres contingĕret contingerēmus contingerētis contingĕrent
perfetto contigĕrim contigĕris contigĕrit contigerĭmus contigerĭtis contigĕrint
piuccheperfetto contigissem contigisses contigisset contigissēmus contigissētis contigissent
passivo presente contingar contingāris, contingāre contingātur contingāmur contingāmĭni contingāntur
imperfetto contingĕrer contingerēris, contingerēre contingerētur contingerēmur contingerēmĭni contingerēntur
perfetto
piuccheperfetto
imperativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente contingĕ contingĭte
futuro contingĭto contingĭto contingitōte contingūnto
passivo presente contingere contingimini
futuro contingitor contingitor n.e. continguntor