Latino modifica

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo cīnctus cīnctă cīnctum
genitivo cīnctī cīnctae cīnctī
dativo cīnctō cīnctae cīnctō
accusativo cīnctŭm cīnctăm cīnctum
vocativo cīnctĕ cīnctă cīnctum
ablativo cīnctō cīnctā cīnctō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo cīnctī cīnctae cīnctă
genitivo cīnctōrum cīnctārum cīnctōrum
dativo cīnctīs cīnctīs cīnctīs
accusativo cīnctōs cīnctās cīnctă
vocativo cīnctī cīnctae cīnctă
ablativo cīnctīs cīnctīs cīnctīs
Quarta declinazione
  singolare plurale
nominativo cīnctŭs cīnctūs
genitivo cīnctūs cīnctŭŭm
dativo cīnctŭī cīnctĭbŭs
accusativo cīnctŭm cīnctūs
vocativo cīnctŭs cīnctūs
ablativo cīnctū cīnctĭbŭs

 Sostantivo

cinctus m sing, quarta declinazione (genitivo: cinctus)

  1. (abbigliamento) cinta, cintura

 Voce verbale

cinctus

  1. participio perfetto di cingō

  Sillabazione modifica

cīnc | tŭs

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /ˈkiːnk.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ˈt͡ʃink.tus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo cingō

  Sinonimi modifica

  Parole derivate modifica

discendenti in altre lingue