Appendice:Coniugazioni/Latino/emancipo

Voce principale: emancipo.

Verbo di prima coniugazione
paradigma
ēmancipō, ēmancipās, ēmancipāvī, ēmancipātum, ēmancipāre
infinito presente perfetto futuro
attivo passivo attivo passivo attivo passivo
ēmancipāre ēmancipari ēmancipāvisse ēmancipātum esse ēmancipāturum esse ēmancipātum iri
participio presente perfetto futuro
ēmancipans ēmancipātus ēmancipāturus
gerundio nominativo genitivo dativo accusativo ablativo
corrisponde all'infinito presente ēmancipandi ēmancipando ēmancipandum ēmancipando
gerundivo ēmancipandus
supino ēmancipātum (ablativo: ēmancipātu)
indicativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente ēmancipō ēmancipās ēmancipat ēmancipāmus ēmancipātis ēmancipānt
imperfetto ēmancipābam ēmancipābas ēmancipābat ēmancipabāmus ēmancipabātis ēmancipābant
futuro semplice ēmancipābo ēmancipābis ēmancipābit ēmancipabĭmus ēmancipabĭtis ēmancipābunt
perfetto ēmancipāvī ēmancipāvīsti ēmancipāvit ēmancipāvĭmus ēmancipāvīstis ēmancipāvērunt, ēmancipāvēre
piuccheperfetto ēmancipāvĕram ēmancipāvĕras ēmancipāvĕrat ēmancipāverāmus ēmancipāverātis ēmancipāvĕrant
futuro anteriore ēmancipāvĕro ēmancipāvĕris ēmancipāvĕrit ēmancipāverĭmus ēmancipāverĭtis ēmancipāvĕrint
passivo presente ēmancipor ēmancipāris, ēmancipāre ēmancipātur ēmancipāmur ēmancipāmĭni ēmancipāntur
imperfetto ēmancipābar ēmancipabāris, ēmancipābāre ēmancipabātur ēmancipabāmur ēmancipabāmĭni ēmancipabāntur
futuro semplice ēmancipābor ēmancipabĕris, ēmancipābere ēmancipābĭtur ēmancipābĭmur ēmancipabimĭni ēmancipabūntur
perfetto
piuccheperfetto
futuro anteriore
congiuntivo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente ēmancipem ēmancipes ēmancipet ēmancipēmus ēmancipētis ēmancipent
imperfetto ēmancipārem ēmancipāres ēmancipāret ēmanciparēmus ēmanciparētis ēmancipārent
perfetto ēmancipāvĕrim ēmancipāvĕris ēmancipāvĕrit ēmancipāverĭmus ēmancipāverĭtis ēmancipāvĕrint
piuccheperfetto ēmancipāvissem ēmancipāvisses ēmancipāvisset ēmancipāvissēmus ēmancipāvissētis ēmancipāvissent
passivo presente ēmanciper ēmancipēris, ēmancipēre ēmancipētur ēmancipēmur ēmancipemĭni ēmancipēntur
imperfetto ēmanciparer ēmancipareris, ēmancipārēre ēmanciparetur ēmanciparemur ēmanciparemini ēmanciparentur
perfetto
piuccheperfetto
imperativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente ēmancipā ēmancipāte
futuro ēmancipāto ēmancipāto ēmancipatōte ēmancipānto
passivo presente ēmancipare ēmancipamini
futuro ēmancipātor ēmancipātor ēmancipaminor ēmancipantor