instaurator
Latino modifica
singolare | plurale | |
---|---|---|
nominativo | instaurātor | instaurātōrēs |
genitivo | instaurātōrĭs | instaurātōrŭm |
dativo | instaurātōrī | instaurātōrĭbŭs |
accusativo | instaurātōrĕm | instaurātōrēs |
vocativo | instaurātor | instaurātōrēs |
ablativo | instaurātōrĕ | instaurātōrĭbŭs |
Sostantivo
instaurator m sing, terza declinazione (genitivo: instauratoris)
- restauratore, rinnovatore, riparatore
- per omnia enim civitatis membra (...) nomen proprium inscribebat, non ut veterum instaurator sed conditor - iscriveva il proprio nome in ogni parte della città (...), non come [fosse] un restauratore di cose antiche, ma come [loro] fondatore (Ammiano Marcellino, Res gestae, liber XXVII, III, 7)
Voce verbale
instaurator
- seconda persona singolare dell'imperativo futuro passivo di instaurō
- terza persona singolare dell'imperativo futuro passivo di instaurō
Sillabazione modifica
- in | stau | rā | tŏr
Pronuncia modifica
Etimologia / Derivazione modifica
Sinonimi modifica
- (restauratore, rinnovatore) novator, reparator, restitutor
Parole derivate modifica
- discendenti in altre lingue
Termini correlati modifica
- Enrico Olivetti, Dizionario Latino Olivetti edizione on line su www.dizionario-latino.com, Olivetti Media Communication
- Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, lemma instaurator (edizione online sul portale del Progetto Perseus)