Appendice:Coniugazioni/Latino/praejicio

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione in -io
paradigma
		praejiciō, praejicis, praejēcī, praejactum, praejicĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		praejicĕre	praejicī	praejēcisse	praejactum esse	praejactūrum esse	praejactum īrī
participio		presente		perfetto		futuro
		praejiciēns		praejactus		praejactūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		praejiciendī	praejiciendō	praejiciendum	praejiciendō
gerundivo		praejiciendus
supino		praejactum (ablativo: praejactū)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praejiciō	praejicis	praejicit	praejicĭmus	praejicĭtis	praejiciunt
	imperfetto	praejiciēbam	praejiciēbās	praejiciēbat	praejiciēbāmus	praejiciēbātis	praejiciēbant
	futuro semplice	praejiciam	praejiciēs	praejiciet	praejiciēmus	praejiciētis	praejicient
	perfetto	praejēcī	praejēcistī	praejēcit	praejēcĭmus	praejēcistis	praejēcērunt, praejēcēre
	piuccheperfetto	praejēcĕram	praejēcĕrās	praejēcĕrat	praejēcerāmus	praejēcerātis	praejēcĕrant
	futuro anteriore	praejēcĕrō	praejēcĕris	praejēcĕrit	praejēcerĭmus	praejēcerĭtis	praejēcĕrint
passivo	presente	praejicior	praejicĕris, praejicĕre	praejicĭtur	praejicĭmur	praejicimĭnī	praejiciuntur
	imperfetto	praejiciēbar	praejiciēbāris, praejiciēbāre	praejiciēbātur	praejiciēbāmur	praejiciebāmĭnī	praejiciēbāntur
	futuro semplice	praejiciar	praejiciēris, praejiciēre	praejiciētur	praejiciēmur	praejiciēmĭnī	praejiciēntur
	perfetto	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo presente di sum praejactus sum praejactus es praejactus est praejactī sumus praejactī estis praejactī sunt
	piuccheperfetto	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum praejactus eram praejactus erās praejactus erat praejactī erāmus praejactī erātis praejactī erant
	futuro anteriore	participio passato (praejactus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum praejactus erō praejactus eris praejactus erit praejactī erimus praejactī eritis praejactī erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praejiciam	praejiciās	praejiciat	praejiciāmus	praejiciātis	praejiciant
	imperfetto	praejicĕrem	praejicĕrēs	praejicĕret	praejicerēmus	praejicerētis	praejicĕrent
	perfetto	praejēcĕrim	praejēcĕris	praejēcĕrit	praejēcerĭmus	praejēcerĭtis	praejēcĕrint
	piuccheperfetto	praejēcissem	praejēcissēs	praejēcisset	praejēcissēmus	praejēcissētis	praejēcissent
passivo	presente	praejiciar	praejiciāris, praejiciāre	praejiciātur	praejiciāmur	praejiciāmĭnī	praejiciantur
	imperfetto	praejicĕrer	praejicerēris, praejicerēre	praejicerētur	praejicerēmur	praejicerēmĭni	praejicerēntur
	perfetto	participio passato (praejactus) seguito dal congiuntivo presente di sum praejactus sim praejactus sis praejactus sit praejactī simus praejactī sitis praejactī sint
	piuccheperfetto	participio passato (praejactus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum praejactus essem praejactus essēs praejactus esset praejactī essēmus praejactī essētis praejactī essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	praejicĕ	—	—	praejicĭte	—
	futuro	—	praejicĭtō	praejicĭtō	—	praejicitōte	praejiciuntō
passivo	presente	—	praejicere	—	—	praejiciminī	—
	futuro	—	praejicitor	praejicitor	—	n.e.	praejiciuntor