Latino modifica

Terza declinazione
  singolare plurale
nominativo stīpes stīpitēs
genitivo stīpitĭs stīpitŭm
dativo stīpitī stīpitĭbŭs
accusativo stīpitĕm stīpitēs
vocativo stīpes stīpitēs
ablativo stīpitĕ stīpitĭbŭs

 Sostantivo

stipes m sing, terza declinazione (genitivo: stipitis)

  1. (botanica) tronco, fusto (di un albero)
  2. ciocco, ramo, bastone, randello
  3. tizzone, fiaccola
  4. (senso figurato), (detto di persona) testone, sciocco, idiota

  Sostantivo, forma flessa modifica

stipes f

  1. nominativo plurale di stips
  2. accusativo plurale di stips
  3. vocativo plurale di stips

 Voce verbale

stipes

  1. seconda persona singolare del congiuntivo presente attivo di stipō

  Sillabazione modifica

  • (sostantivo) stī | pĕs
  • (forma flessa sostantivale) stĭ | pēs
  • (voce verbale) stī | pēs

  Pronuncia modifica

  • (sostantivo)
    • (pronuncia classica) IPA: /ˈstiː.pes/
    • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ˈsti.pes/
  • (forma flessa sostantivale)
    • (pronuncia classica) IPA: /ˈsti.peːs/
    • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ˈsti.pes/
  • (voce verbale)
    • (pronuncia classica) IPA: /ˈstiː.peːs/
    • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ˈsti.pes/

 Etimologia / Derivazione modifica

  Parole derivate modifica

discendenti in altre lingue